'Warme Grüße aus ‘Mofrica’

Hallo Leute!

Na een aantal weken van stilte (en voor mij chaos en drukte) laat ik maar eens iets van me horen. Ik heb goed nieuws voor u allen; ik ben nog in leven! De afgelopen weken heb ik echter het nodige beleefd en delen daarvan wil ik jullie niet onthouden. Ik laat de standaard zaken achterwege; de meeste buitenlandblogs zijn vaak zo standaard dat het wel lijkt alsof iedereen dezelfde template gebruikt, dus ik wil vooral de momenten met iedereen delen die het leven hier zo mooi maken.

Mijn trip begon al goed; zoals een aantal van jullie weten moet ik eerst een kleine maand doorbrengen in een kelder (ik kan iedereen gerust stellen, het is hier beneden behoorlijk luxe) met een slaapgenoot. Mijn slaapgenoot, Kai, was een dag eerder aangekomen en lag bij mijn aankomst gehavend in bed. Wat bleek; om vijf uur in de morgen is hij lam van een metro roltrap afgedonderd. Gevolg; zwellingen, hechtingen en een hersenschudding. Dat wordt nog wat!

Afgelopen vrijdag ben ik voor het eerst echt uit geweest in München en ik kan zeggen dat het hier heel wat beter is dan café hiernaast en partycentrum Parola. Allereerst heb je de Biergartens en Brauhäuser, waar iedereen aan lange tafels zit en waar je de beroemde Maß Bier (Duits voor een liter bier) kunt bestellen. Ik en mijn huisgenoten schoven pas laat aan en dat was te merken; op vrijdagmiddag gaan de meeste Duitsers rond een uur of 4 los en gaan pas weer weg totdat ze niet meer kunnen lopen. Het uitgaan is verder heel divers, je hebt zogenaamde hippiebars (bierprijs €1,30) of je gaat naar de grotere clubs. Beiden kan ik erg aanraden. Het gevolg was helaas wel dat ik de volgende dag door me wekker heen geslapen ben en de bus miste naar Oostenrijk :’( (Ik ging me ouders verassen die daar momenteel vakantie vieren). Gelukkig bood de auto van me huisgenoot uitkomst en waren me ouders (vooral me moeder) buiten zinnen.

Tripjes maken doe je hier sowieso wel heel snel eigenlijk. Vorige week had ik nog een volle week vrij en ben ik van vrijdag t/m zondag in de auto gestapt naar Graz. Geregeld via BlaBlacar, waar je gewoon bij mensen instapt die richting dezelfde bestemming gaan. Heen zat ik bij een Sloveens vrouwtje. Erg aardig (ze had brood gesmeerd voor me), maar ook eigenaardig (als ze geiten zag in de wei begon ze spontaan te blaten). Het was in ieder geval erg vermakelijk en daarnaast ook nog erg cheap. Graz was btw echt fantastisch! 3 dagen met Rob gegeten, de stad gezien en natuurlijk gefeest. Ik kijk nu al uit naar alle mogelijke andere trips die we hopelijk gaan doen (Wenen, Salzburg en natuurlijk München).

Het contact maken gaat hier eigenlijk heel makkelijk. Ik heb gelukkig het grote voordeel dat ik Duits spreek, waardoor ik ook op mijn stage snel met iedereen kan communiceren. Het grootste voordeel van Duits heb je echter tijdens het uitgaan, al hou ik het precieze voordeel wel voor me…

Toch nog wat standaards; ik moet zeggen dat ik het erg getroffen heb met mijn huisgenoten. Wel leven hier momenteel met 8 man en 1 vrouw, maar de sfeer is hier top. Ik ben samen met Pierre (Fransman met Chinese roots) en Will (Englishman from Oxford University) de enige buitenlander. De rest is allemaal Duitssprekend (ik reken mijn Oostenrijkse huisgenoot Philippe mee met de Duitsers). Doordeweeks is het hier redelijk rustig, omdat iedereen stage loopt. Dan zitten we vaak s’avonds in de keuken en kijken we later nog series. De voertaal is hier Engels en Duits, afhankelijk van wie er aan tafel zitten. In de weekenden wordt er vaak gestapt. Met het Oktoberfest voor de deur is het daarom niet moeilijk te raden wat ik en mijn huisgenoten de komende drie weekenden gaan doen.. Het leukste van zo’n divers huis is de verschillende culturen. Hoewel de Europeaan redelijk homogeen is (vind ik), heeft ieder land z’n gewoontes en eigenaardigheden. Je hebt dus al snel veel om over te praten of je maakt elkaar simpelweg belachelijk om elkaar gewoontes (wat ik altijd erg grappig vind).

Dat is het voor nu wel zo'n beetje! Volgende keer zal ik wel iets meer vertellen over me stage, maar omdat ik er nu nog maar een week zit kan ik er nog niet zo veel over zeggen (al is Bosch wel echt een enorm groot bedrijf).

Machs gut!